[dropcap]PRNJAVOR[/dropcap] Nekadašnji vrhunski bek, a danas rukometni trener Milan Vunjak (43) nadograđuje sport kao životno opredjeljenje, a njegov “spomenar” je izuzetno bogat jer ga je “ispisivao” na rukometnim terenima nekoliko zemalja.
Rukometno ime stekao je u redovima nekadašnjeg evropskog šampiona Borca iz Banjaluke, piše Glas Srpske.
“Počeo sam karijeru u Krivaji iz rodnih Zavidovića. Kao junior prešao sam u sarajevski Željezničar i ustalio se u prvoj postavi. Počeo je rat, što je bila prekretnica u mom životu. Moja porodica se preselila u rodni kraj moje majke Vide – Prnjavor, a ja u Banjaluku i, naravno, Borac. Uprkos ratu i teškim vremenima, za ‘crveno-plavi’ dres i ‘Borik’ vežu me najljepše uspomene. I danas sa velikom ljubavlju i žarom pratim rezultate Borca. Radujem se svakom njegovom trijumfu, a posebno mi je bilo drago to što je odbranio naslove pobjednika Kupa i šampiona BiH. Vjerujem da su to nagovještaji povratka na stare staze slave”, priča Vunjak.
Prisjeća se da je po dolasku u Borac za kratko vrijeme obezbijedio poziciju u prvom sastavu, a ubrzo je osvajao prvenstvo i Kup Republike Srpske. Standardno dobra izdanja donijela su mu i kapitensku traku u reprezentaciji Republike Srpske, za koju je dobio poziv od tadašnjeg selektora Zdravka Rađenovića.
“U mojoj generaciji bili su i Danijel Šarić, Nebojša Golić, Dejan Unčanin i brojna druga, kasnije poznata rukometna imena. Pamtim 1994. kada sam se našao na listi deset najboljih sportista Republike Srpske u akciji ‘Glasa Srpske’. Dosta toga sam u životu ostvario igrajući rukomet”, prisjeća se Vunjak, koji ovih dana odmara u Prnjavoru.
Odlazak u beogradsku Crvenu zvezdu spriječen je visokim obeštećenjem, koje su tražili Banjalučani, ali je bar odigrao nekoliko mečeva, nezvaničnog karaktera, za “crveno-bijele”. Kad mu je već uskraćena ta želja, uputio se u Sloveniju, u redove tamošnjeg prvoligaša Fruktala iz Ajdovščine, gdje je igrao zajedno sa nadaleko čuvenim golmanom Zlatanom Arnautovićem iz Banjaluke. Tamo, u “deželi”, stigao je do drugog strijelca šampionata.
Ostavio je dubok trag u slovenačkom rukometu, baš kao i na narednoj svojoj sportskoj stanici, u austrijskom Inzbruku, gdje je, noseći dres Hit Tirola, postigao više od 1.000 golova, pa je stekao zvanje klupskog rekordera svih vremena.
“Iz tog vremena posebno pamtim mečeve u Kupu IHF, protiv Sijudad Reala, za koji je igrao Talant Dušebajev, jedno od najvećih svjetskih imena svih vremena. U sjećanju, naravno, ostaju i mečevi protiv njemačkog Lemga, ali i još nekih evropskih sastava”, kaže Vunjak.
Iz Austrije je otišao u Italiju, gdje je bio član šampionskih generacija Prata i Bolzana. Aktivno je nastupao do 2010. Prethodno je završio u Sloveniji trenersku ITF Akademiju, pa se otisnuo u trenerske vode. Prošle godine se vratio u Austriju, gdje je preuzeo kormilo drugoligaša iz Bruka, s namjerom da ga vrati u najkvalitetniju ligu te zemlje.
“Tijelom sam tamo, a srcem u Republici Srpskoj gdje mi živi porodica. Pratim dešavanja u svim sportovima. Znam i da u mom Prnjavoru djeluje RK Sloga i spreman sam da im, u granicama svojih mogućnosti, pomognem da bi preživjeli u ovim ekonomski teškim vremenima”, zaključio je Vunjak.
Sportska porodica
Milan Vunjak je rođen 30. januara 1971.
Potiče iz sportske porodice. Njegov brat Vladimir dugogodišnji je sportski radnik, a nekoliko sezona bio je aktivan u Košarkaškom klubu Mladost.
Na svečanoj sjednici Skupštine opštine Prnjavor, povodom Dana opštine, među dobitnicima opštinskog priznanja je bio i Vladimir, jer je dao veliki doprinos afirmaciji popularne Strit bol lige na centralnom gradskom trgu, kao jedinog sportskog događaja koji se u ovom gradu odvija tokom ljeta.
